dönemin yakışıklı ve karizmatik erkeğiymiş. (söylemeden geçemezdim sözlük)
yeni jenerasyonun dinleme gereği görmediği, belkide bir şarkısını bile bilmediği, gelecek tepkilerden dolayı çamur atamayıp sadece saygı duyulan ama aslında sahne enerjisi üst düzey olan şahsiyet.bir dönem kitleleri peşinde sürüklemesinin izlerini bazı orta yaş rock'n roll cuların pantolonlarının paçasında ve ceketlerinde görmekteyiz.
kraldır, hep kral kalacaktır. ancak işin bir de farklı boyutu var. son çıkardığı way down single'ı hiç de krala yakışacak bir single olmamasıyla birlikte nerdeyse bir synth pop parçasıydı. 1977'de bile değişen teknolojilerden faydalanan bir parçasının çıkması 80'lerle birlikte, yaşasaydı, piyasa akımlarından ne kadar etkilenebileceğini de göstermekteydi. aslında kim ne derse desin kralın hep kral kalması açısından aramızdan ayrıldığı tarih gayet ironiktir. herşey elvis'le başladı ve elvis'le bitti sözü gerçekten de anlamlı bir hal almış oldu. tam zamanında aramızdan ayrıldı. 70'lerin sonunda günümüze kadarki müzik piyasasının içerisinde olmasını asla arzu etmezdim. sanırım kral da istemezdi.
