Özellikle resmi bayramlarda daha bir coşkuyla söylenen marşımız.
Bugün 23 nisan ve ülkenin her yerinde 23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı kutlanıyor.
herkes bilir, törenlerin başında 1 dakikalık saygı duruşunda bulunulur ve ardından istiklal marşımız okunur. Bugünün diğer resmi törenlerden farkı ise, istiklal marsimizin çocukların sesiyle söylemesi.
ne zaman istiklal Marşını duysam, söylesem duygulanırım. çocuklardan dinleyin bu marşı, nasıl soylediklerine dikkat edin. seslerinin kalpten geldiğini göreceksiniz. Marşı sadece okumuyorlar, adeta muazzam bir inançla bağırarak, seslerinin en üst düzeyinde söylüyorlar. o seslerin bu kadar yüksek çıkması da tamamen millete ve bayrağa olan inançtan geldiğini çok net bir şekilde gördüm.
çocukken yüksek sesle okunan marş, nasıl oluyorsa büyüdükçe sesin kısılarak söylenmesine dönüşüyor. yazık ki, kimileri büyüyünce bayrağa ve marşımıza saygisizligi özgürlük zannedip, yok sayıyor. onlar icin büyümek demek, değerleri kaybetmek anlamına geliyor sanırım ki bu onemsizlestirmenin başka bir açıklaması olamaz.
Çocuklar söylesin marşı, çocukların umutlu bakışlarında ve kalbinde umut var. lütfen çocuklarınıza vatan, bayrak, millet ne demek öğretin. sahip cikmalari gereken degerlerini ogretin, başka Türkiye yok.
23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramımız kutlu olsun.
