yaşanmadan nasıl olacağı hakkında fikir bildirilmemesi gereken durumdur. nitekim 20'li yaşlardaki gençlere bunu sorsanız aşk, sevgi, canım, cicim diyebilir. "nolursa olsun onunla evlenirim" diyebilir amma o bunu asla anlayamaz. çünkü 20'li yaşında bir gencin gelişim görevinde üremek yoktur. üremek 20'lerin sonu 30'ların başında ortaya çıkan bir gelişim görevidir. 20'li yaşlar olsa olsa evlenme, ev ve iş kurmanın ön planda olduğu dönemlerdir. bununla birlikte 30 yaşları insan için üretim ve olgunluk çağıdır. bu yaşlarda kişiler ortaya bir şeyler koymak ister. aslında üremek de bunun benzer bir varyantıdır.
20'li yaşlarındaki bir gencin evlilik öncesi böyle bir durumla karşı karşıya kalması durumunda durumu kabullenip "evet bu gerçekten üzücü bir durum. senin gibi ben de korkuyorum. fakat hayatın önümüze neler çıkaracağını nereden bilebiliriz ki" şeklinde düşünmesi bile yaşına göre olgun bir düşünce olacaktır.
bazen hayat böyledir. kötü ihtimalle tıkanır, iyi ihtimalle istediğiniz gibi gider. de gaulle'nin güzel bir sözü vardır: "meseleler halledilmez, onlarla yaşanır"
en iyisi mi bazen meselelerle yaşamak zorunda kalmamızdır.
not: çocuğum yok. yaş 25. 4 ay sonra evleneceğim. benzer bir konu başımdan geçti.
