tanımadık bir adamla bir gün geçirmiştim mecburiyetten, ikimiz de kaybolmuştuk ve tesadüf birbirimize yol sormuştuk. ismi bobel, süryani bir arkadaş...
benim terminali bulmam gerekiyordu, onun arkadaşını... arkadaşını bulalım dedik, hem bana yolu gösterir hem de bobel arkadaşına ulaşmış olur diye aradık beyefendiyi.
bir çay ikram ettiler, çocukluktan kalma birkaç eşyasını almaya gelmiş bobel, onun içerisinden bir heykel verdi bana ve 'bu güzel bir gündü hatırası olsun isterim' dedi...
garip bir şekilde gitmeyen kokusu var ve çok güzel kokuyor.
