daha önceden 1-2 ay önce kadar falan terk etmişti.
sonra barıştık fakat bir şeyler eksikti. sevmiyordu abi gayet net anlaşılıyordu ama ben sabrettim, olayın içindeyken detaylar görülmez ya aynen öyleydi göremedim ilişkiyi okuyamadım. bugün patladım artık dedim neden sevmiyorsun? bilemiyorum dedi ayrıldığımız zaman sana karşı bitirdim her şeyi şimdi seviyorum ama eskisi gibi değil dedi. çok sevmiyorum ama seviyorum dedi.
son zamanlarda ne mesaj atar ne arar olmuştu. hatta onu saatlerce beklememe rağmen arkadaşlarıyla takılmayı seçmiş beni 2 dk olsun görmek istememişti. buluştuğumuzda en fazla 15 dk yüzüme bakmaz olmuştu. ben onu görmek için işim olmasa bile kilometreler gidip beklemem "bugün buluşmayalım, istemiyorum" gibi cümlelerle bitmişti hep.
ben kendimi bitirdim sırf o mutlu olsun diye kendimden taviz verdim. bitmiş bi' ilişkiye inandım, güvendim.
keşke hiç başlamasaydık. başlayalım dediğimde olur demişti ama beni daha fazla üzdü be.
şimdi yaptıklarını yazınca ne kadar gaddar, kalpsiz olduğunu gördüm.
ama acaba düşündü mü beni?
bugün ben yapamıyorum her şey için teşekkürler güzel anılardı ama yapamıyorum dediğimde giderken arkamdan sarılmak istedi mi acaba?
acaba uyumadan önce aklına geldim mi?
sabah uyanınca aklına gelir miyim?
bilemiyorum..
