mesela ben. elle tutulur, gözle görülür biri yok ki çaba sergileyim. he çok mu matah bir insanım hayır. zaten içimde bazı şeyler halen tazeyken ve gördüğüm insanlarda onu arıyorken yapamam zaten. o işleri düşünecek zamanım da yok. iş ev okul arasında gidip geliyor. he insan aramıyor mu? aramaz olur mu. bazı şeyleri paylaşmak gerek. mutluluğu, hüznü, sevinci... şu anlık stabil ve çokça monoton bir hayata sahibim. bundan hoşnut değilim elbet. bende isterim hayatımda birisi olsun ama tekrar bazı aşamalardan geçmek gözümde o kadar büyüyor ki. inan zamanım yok... dediğim gibi geçmişe dönük acılarım halen taze...
bir de şu husus var. yaş oldu 25. bundan sonra adımlarıma daha çok dikkat etmeliyim ve daha bir çok yapılması gereken hayaller var. şimdilik birinci önceliğim anneannem sonra hayallerim...
