Bazen düşündüğümde kendim için vardığım sonuç olmasam da olur. Hayata karşı eğer bu bir savaşsa bir başarım veya zaferim yok. Kendimi bildim bileli geçmişe baktığımda sadece beceriksiz biri olduğumu gördüm. Üstelik birkaç rahatsızlığı taşıyor bünyem. Bu sebepten zannedersem ben ölmeliyim diyorum bu ara çünkü ; işlerim bozuldu yaptığım işbaşvuruları karaciğerimdeki rahatsızlıktan dolayı geri çevrildi. Şu an hiçbir işe daha çok yaramaz hale geldim ve soruyorum bana vermek istediğin öğreti nedir acaba allah'ım diye. Bir sonuca varamadım. Bazı ticari denemelerim boş olduğu gibi beni maddi anlamda büyük zararlara uğrattı ve şaşırmadım buna. Yaşım 30 u buldu ve kaybediyor dürüst olmak gerek bu durumdayken evlilik düşünmek ancak karşıdakine azap olur kaldı ki hayata benim gibi bakacak (bundan kastım ben hiçbir şey hayranlığı taşımam mal mülk umrumda değil saçma adetler ve gelenekler de önemsiz mühim olan birliktelik birbirine yetebilme durumu) kimselerin var olduğunu da düşünmüyorum insanlar bir sele kapılmış gidiyor buna üzülüyorum kendi küçük ütopyamdsn bakarken. Sosyal medya köleliği, etiket marka ve fiziksel dış forma dayalı kölelikleriyle mutlular. Ben mutlu değilim ve onları sevmiyorum. Bu yüzden onlar olmasa da olur diyorken daha pratik bir çözüm beliriyor ; olmasam da olur, nihayetinde bu daha kolay ve zahmetsiz.
