paylaşıldıkça çoğalan tek şey sevgidir, aşktır hede hödödür gibi cümlelerle hatta bilakis iclal aydın'la büyümüş bir kişi olarak fena helde gına gelmişti bu kalıp cümleden. sonra bir bilişim şirketinin internet sitesinde paylaşıldıkça çoğalan tek şey bilgidir cümlesini görünce şart oldu bu entryi yazmak.
benim anlamadığım tek, en gibi maksimum bir durum belirten kelimeleri ne kadar çok kullanıyoruz biz. her şey tek ya da en.
sevgi paylaşıldıkça çoğalır de geç işte, hayır tek şey sevgidir diyecek ki waoow efekti gelsin arkadan, sahi ya paylaşıldıkça artan tek şey sevgidir, tek şey düşünebiliyor musun?
