Egeli olmaktan bir kez daha gurur duymama sebep olurken ülkemin geleceğinin 1 milyon 330 bin kişinin eliyle tehlikeye atılmasını izlememe sebep olmuş sonuçlardır.
Yazık ki ikisi kalesi olan üç büyük şehirde kaybetmiş ama zafer nidalarıyla balkona çıkanların "daha yeni başlıyoruz." Demesiyle mest olan afyonlu beyinlerle aynı havayı solumaya devam edeceğiz.
Devam edeceğimiz gibi bundan çok değil 3-5 yil sonra kucaklarında çocuklarıyla arkalarına bakmadan bu ülkeden kaçacak olan bu güruhun arkada bıraktıkları pislikleri de biz temizleyecegiz.
Hiçbir haltin farkında olmayan bu güruhun bölünmüş Türkiye'nin muhtelif eyaletlerinde kendi açtıkları çukurun içinde yaşadıkları günü gördüğümüzde üzülecek miyiz peki? Hayır.
Çünkü aslında düşen bunu kendi isteğiyle yapıyorsa ağlama demiş atalarımız. Biz de dediklerini yapacağız.
Herkese huzurlu günler dilemek isterdim ama artık kılavuz istemeyen köyün yolcuları olarak nâmümkün görünüyor bu dilek.
