Konuya bir müslüman acısından yaklaşalım; karşısındaki ateist ya da islama mensup olmayan farklı herhangi bir fikre sahip birini koyalım, bu kişi müslüman birey açısından Allah'ın "hidayetinden" mahrumdur ona göre değil mi? Hakikatten mahrumdur, doğrudan, aydınlıktan hatta ebedi bir mutluluktan mahrumdur. Yanlıştır o. Yanacaktır acı içerisinde ebediyyen. Hiç islami hümanizm gibi boş muhabbetler yapmayalım çok büyük oranda müslüman bireyler tiksinti ile bakarlar bu insanlara. Acınası birer varlıktırlar, insan bile değildirler onlar için. Dışlanırlar. Küçümsenir nefretle yaklaşılırlar. Şimdi bu aşamada kendinizi tercih etmediğiniz bir şeyden dolayı muhattap kaldığınız bu duruma, bu duygular içerisine koyun. Belki yaşadığınız şeyler çok acıdır belki değildir. Ama size yönlendirilen bu nefret hayatın her alanında mevcuttur. Üstüne bir de bazı dangalaklar gelir ve size senin işin gücün yok mu benim dinime sataşıyorsun, benimle uğraşıyorsun derler.
Bunları ben yaşadım abicim. Biz yaşadık. Bizim gibiler. Sen değil. Siz değil. Ben bir şeyler sorduğum için dışlandım, ötekileştirildim dalga geçildim. Ve sen bana utanmadan neden benimle uğraşıyorsun diyorsun.
