acınılasıdır. bakmayın öyle havalı süslü püslü göründüklerine.
yarımdır her şeyi yarım. tam olan tek şey vicdan azabı ve yorgunluktur.
eve yetişemez işe yetişemez çocuğa yetişemez. hiç bir şeyi tamamlayamaz. ne adamakıllı yemek yapar ne de evladına doyar.
sıcak havalarda aklı yavrusundadır. ah evde olsaydım da parka götürseydim birlikte gezmelere gitseydik ona ağaçları çiçekleri anlatsaydım diye düşünür.
bir cuma akşamı işten eve dönerken kamelyada oturup pasta börek yiyen ılık havada fresh bi şekilde sohbet eden ev hanımı komşularını görüp hırsından ağlayası gelir.
evet bu benim arkadaşlar. bırakalım feminist ayaklarını. 20 gün yıllık izin kimseye yetmiyor. yavrumun manevi açlığı bir yana bazen yorgunluktan ölcem zannediyorum.ha öyle ağır bi işim de yok yani.
