şüphesiz profesyonel tenis tarihinin en iyi maçı. iflah olmaz bir roger federer hayranı olarak nadal'ı da ayakta alkışladığımı belirtmek isterim. lakin yine de; roger federer...
niye ?
kort içinde her daim bozmadığı o duruşu için federer,
eşi benzeri bulunmaz çok yönlü ve teknik oyunu için yine federer,
ve tabiki her şeyin ötesinde izleyenlerine her daim yüksek seyir keyfi sunduğu için federer...
iyi ki izledim bu maçı. tenis nedir ne değildir onun dersi gibiydi tıpkı.
ve evet, tarih tekerrür edermiş. zira seneler evvel altıncı şampiyonluğu için ter döken björn borg gibi federer de bu sorumluluğun altında bir rekora imza atamadı, olmadı.
tam bu noktada rafael nadal'ı da ayrıca tebrik etmek gerek. cidden muazzam bir oyun koydu ortaya. genç yaşına rağmen gösterdiği olgunlukla beraber nitekim şampiyonluğa vardı.
ikiside iyiydi. biri diğerinden daha iyi demek taraflara yapılmış ciddi bir haksızlık demektir. lakin sonuç nadal'ı gösterdi.
yine de memnunuz tabi çünkü muazzam tenis izledik bir bakıma tenise doyasıya doymuş olduk.
hadisenin belki de en güzel tarafı iki sporcununda göstermiş oldukları zerafet. ikiside iyi birer raket olmanın dışında çok da centilmen adamlar olduklarını bir kez daha gösterdiler. bu da belki işin en hoş tarafı.
ve yazarın nacizane notu: bizlere böylesine muazzam bir maç sundukları için;
teşekkürler nadal, teşekkürler federer.
