zeka gelişimi görülmesi ile birlikte problemlerin çözümü kolaylaşır. çaresizliğe sarılmak aslında alışılmış bir konfor alanında gün be gün konforundan da olmaktır, problemlerin çözülmediği yerde daha da güçsüz hisseder insan.
özgüven ve özsaygı erdemlerinin kazanılması burada önemli. insan hayat karşısında aciz değildir her türlü donanıma sahiptir ve kendini geliştirebilir. hayattan umudu kesmek bir sorumsuzluktur ve genellikle sorumlulukları başkalarına yüklediği için kişiler hayatlarında kaybederler.
