insanları değil de sevdiklerimi kırmıyayım derken çoğu defa paramparça olmuşluğum var ama bu yapı meselesi dünya tersine dönse, taş üstünde taş kalmasa yine bu huyumdan vazgeçmeyeceğim. kimisi aptallık olarak almış olayı ben vicdan ve merhamet olarak bakıyorum, kolayca çevresindekileri kırabilen insanlarında alter egosunun ve psikolojisinin normal olduğunu düşünüyorum, tabiki yapı meselesi hariç. zamanla belki bende hayat deneyimlerimden dolayı değişime uğrar mıyım bilmiyorum.
