buranın itiraf başlığı burası mı bilmiyorum ama içimi dökmem lazım, takip edilmediğim tek sosyal mecra da burası.
yaşadıklarımdan bıktım. neden yaşıyorum, bilmiyorum. şu hayatta yapmak istediklerim hâlâ var ama kimin için, ne için... gereksiz işte.
neyse. bir insan ayrılmak istediği erkek arkadaşı tarafından bir eve kapatılmayı, dayak yemeyi, tecavüze uğramayı, canına ve sevdiklerinin canına kast edilmesini, tehdit edilmeyi ve şantaja uğramayı hak edecek kadar ne yapmış olabilir, aklım almıyor. sadece sevmiştim ben halbuki, her ilişkide olabileceği gibi zamanla da bitmişti. olan sadece buydu işte.
