sokak yaşantımda bir manevi abim vardı, çok atraksiyona girmiştik zamanında. kendisi dünyaca ünlü bir psikopatolojik olabilirdi ama nihayetinde bir kişide olabilecek her türlü elemental dengesizlik, çakra blokajları, karmik kalıplar ve şifa tertibinde bir velinin görmesi gereken her türlü yalakalık, fitne, fesat, ukalalık, gurur, kibir, küstahlık gibi şeyleri meziyet sanmalıklarına kadar görebileceğim abilerim oldu diyebilirim. biraz kendimi seth'in tecavüzüne uğrayan horus gibi hissetmedim değil, ama seth'in içine tohumumu ekmenin yolunu buldum, marulunu biliyorum...
