Kaygıyla gerçeğin ittifak kurup, kişiyle savaşmasını ele alan bir çatışmadır.
nietzsche varoluşçu psikoterapinin öncülerinden sayılır.
dört nihai kaygıyı ele alır.
izolasyon ölüm, özgürlük, anlamsızlık.
ölüm : nasıl einstein güneşin yokluğudur gece gibi bir düşüncesi var, ( daha uzundu ama net anımsamıyorum. ) bu da kişinin yaşamın gölgesinde kalmasından oluşan bir kaygıdır. yaşamın yok olacağını düşünmesi, bir ölüm kaygısına sebebiyet verir.
kişi arkaya bir şeyler bırakma eğilimindedir. kompulsif davranışlar sergiler, çocuğumuza geleceği yansıtmak gibi, ya da ünlü olmak gibi, bir izler bırakmak gibi. bu kaygıyıschopenhaue şöyle tanımlar. hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve özenle devam ederiz, tıpkı sonunda patlayacağından emin olsak da, olabildiğince uzun ve büyük bir sabun köpüğü üflememiz gibi. ‘’ schopenhaue.
