Annemin anaokulundaki alper adlı arkadaşım olduğunu sandığı kişi. Sanmakla kalmıyor ne kadar hayır desem de her seferinde öyleydi deyip duruyor. Hayır anne o benim yakın arkadaşımdı artık anla bunu. Alper, can ve ben herkes uyku saatindeyken yatakhaneden kaçar bahçede orada burada masaların üstünden atlaya zıplaya koşuştururduk. Hiperaktif çocuklarmışız. 1998 yılında melodi çocuk evindeki alperle can bunu görüyorsanız beni bulun ya soyadınızı bilmediğimden bir türlü bulamadım sizi. Bu arada can, doğum günü kutlamamdan en uzun süre senin hediyen olan limon ve zeytinli kupa benimleydi ama o da iki sene önce kırıldı. Üzgün surat.
