anaokulundaydı. kızın adını bile hatırlıyorum. babam üniversitedeyken babamın asistanıymış babası hatta.
şöyle bir anı geçmiştir. evde anahtar bilinci kazanabilmem adına anaokulu çağında bana evin anahtarı verilir. tabi bu emanet edilirken
aman oğlum çok önemli. sakın kaybetme.
gibi telkinlerde bulunulduğundan, ben o anahtara önem yüklemişim tabi. neyse velhasıl kelam ben gittim o anahtar önemli ya kıza verdim. kızda kabul etti sonra fırlatmış bir kenara. böylelikle hem kıza açılmış hemde kızı eve atma planları içerisindeyim. daha o yaşlarda. neyse bu da böyle bir anı işte.
