Herkesin yapması gereken, insana sempatiklik katan, yaşamayı keyifli kılan aktivitedir.
Ben özellikle son 2 aydır dışarıda gördüğüm insanlara da yapmaya başladım.
Mesela yolda karşılaştığım insanlara rastgele merhaba demek. ( ki özellikte Ankara da çok olumlu dönütler alıyorum)
Okuldaki temizlikçi, yemekhanedeki abla, kapıdaki güveliğe kolay gelsin demek.
Acildeki hastalara ismiyle hitap ederek hal hatır sormak. ( en sevdiğim de bu. Acildeki hastalar en çaresiz insanlar. Onlara bir iki güzel söz söyleyince öyle mutlu oluyorlar ki. Gözleri öyle bir parlıyor ki. )
Peki ne kazandırıyor bana?
insanların gözlerindeki parıltıyı görmeyi kazandırıyor, bir anlık saf bir tebessümü görüyorum, ilk defa bir yabancıdan selam almış olmanın şaşkınlığı ve son rafın da
sonrasında yaşanan mutluluğu. ilk defa yaptığı temizliği birinin taktir etmesinin parıltısını görüyorum yüzde. Velhasıl gülümseyin efendim herkese, gülümseyin ki kırılsın insanlardaki yabancı korkusu. Selam versin herkes birbirine. Metroda otobüste dalıp gitmesin kimse telefonunda.
