kapalı kutu olan doğu almanya'nın içinde geçen sadece bir hikayeyi anlatmaktadır bu film. belkide sırf bu yüzden filmin başında sizi öyle derinden sarar, konunun sadece bir yazıya odaklanmayacağını düşünürsünüz ama konu bir yazıda kalakalır. ama o yazı ki kaç kişinin hayatını değiştirmiş hatta sonlandırmıştır. bunun uğruna mesleğini tehlikeye atan ve yıllarını boşa geçiren bir ulrich muhe karakteride mevcut. ancak içimde kalan bazı şeyleri yazmadan edemeyeceğim;
ben sadece o idam yazısını değil sonraki olaylarıda görmek istiyordum. bence sevgilisi ölüp ajan wiesler işinden uzaklaştırıldığında devamını görmek isterdim. birden 4 yıl 7 ay sonra duvar yıkılıyor, 2 yıl sonra tiyatro oyununda karşılaşıyoruz, yazarımız ajanı buluyor ama konuşuyor bile. insan teşekkür eder veya maddi destek sağlar. adam seni korumak için herşeyini kaybetti. tamam şerefli bir iş değildi ama emir kuluydu. sonra senin yüzünden 4 yıl mektup açıyor, 2 yılda reklam dergisi dağıtıyor. sende konuşmuyor, tamam roman yazıp adama ithaf ediyorsunda o kitabın 29.80'lik fiyatını bile adama ödetiyorsun bir kopyasını yollamadan. eh eşek!
bu kadar dertlenmemin sebeplerinden bir diğeride film öyle güzel ayrıntılı başlıyorki sanırsın tüm olayları ifşa edicekler. en azından bu olayın sebeplerini göreceğiz. ama film bu kadar uzun olmasına rağmen belkide daha uzatmamak adına sonu bir çırpıda bitiveriyor.
aklımda kalan birçok güzel söz içerisinde belkide bize en yakın olanını yazarak entry'me son veriyorum;
