115.
-
bazan oturduğum yerde
kendi kendime dalıp giderim,
bulanık geçmişimle
genişleyen halkalar çizerim,
bir düşün uyanık imgesine.
gölünüze taş düşerim.
sizse hep konuşursunuz
sığınıp kof sözlere,
kaçarak kendinizden
uğuldayan hüznünüzle
telaşla geceyi bulursunuz
gözünüze yaş düşerim.
