Öyle bir ağrısı vardır ki, vücudunuzun o bölgesi resmen iptal olur. göğüs, bel, sırt, ve boynunuz uyuşma derecesinde ağrır. yürüyemezsiniz, ya da notre dame'in kamburu gibi yürürsünüz. Hastaneye gittiğinizde akciğerinizin %40 ının tahrip olduğunu öğrenirsiniz.
ilk müdehale olarak vücudunuza diren denilen bir şey takılır. Lokal anestezi yapılarak koltuk altınıza yakın bir bölge bistüri yardımıyla kesilir ve içeriye parmak kalınlığında ve 18 cm lik bir boru sokulur. Eğer bu tip şeylere meraklıysanız bunu izlersiniz ve neticesinde tansiyonunuz 5'e 7'ye düşer, gözleriniz kararır ama bayılmazsınız.
Boru akciğerinize girdiğinde, orada bir şeyin delindiğini duyarsınız ve bu ses her aklınıza geldiğinde suratınız değişir. Bu boru bir metreden biraz daha uzun olabilir ve bir ucuda nargilenin su dolu olan kısmına* benzeyen bir şişeye takılır.
Doktorlar sizden derin derin öksürmenizi ve sürekli yürümenizi isterler ancak diren takıldıktan sonraki 1-2 gün ancak tekerlekli sandalyeyle dolaşabilirsiniz. Daha sonra bu acıya katlanıp yürümeye ve öksürmeye başlarsınız. Öksürdükçe akciğerinizde bulunan hava, içinizde bulunan boru sayesinde dışarı atılır.
Ne kadar şiddetli öksürürseniz, havanın dışarıya nasıl çıktığını çok net görürsünüz çünkü nargile gibi fokurdarsınız. Akciğerdeki tahrip oranına göre diren sizde 2-3 gün, ya da 1 hafta belki daha da fazla kalabilir.
Siz direni 1 hafta başarıyla taşıdıktan sonra taburcu olmayı beklerken, doktorlar ameliyat olmanız gerektiğini söyleyip sizi şaşırtırlar. Ameliyat yine tahrip oranına bağlı olarak küçük ya da büyük çapta, uzun ya da kısa olabilir.
Ameliyattan bir gün önce akşam 10 dan sonra yemek yemeniz, 12 den sonra su içmeniz yasaktır.* Ameliyat esnasında da bir şey yemediğinizi düşünürseniz** yoğun bakımda kaldığınız süre de dahil yaklaşık 2 gün hiç bir şey yiyemezsiniz. Bol bol su içip açlığınızı yatıştırmaya çalışırsınız.
Siz kendinizi her ne kadar taş gibi de hissetseniz, mecbur bıçak altına yatarsınız. Doktorların 1-1.5 saat sürer dediği ameliyattan 4,5 saat sonunda çıkıp yoğun bakıma alınırsınız. Neyseki ameliyata alınmadan önce size yaptıkları anestezi sayesinde gözünüzü yoğun bakımda açar ve bir şey hissetmezsiniz.
Fakat öğrenirsiniz ki akciğerinizin tahrip olan kısmını almışlar ve yırtılan akciğer zarını esnetip* akciğeri saracak şekilde dikip zımbalamışlar.*
Yoğun bakımda elinize bir ördek verirler* Siz yerinizde hareket bile edemezken bir de işemeniz gerekir. Neyseki yataklar son teknoloji ve kumanda sayesinde istediğiniz şekilde ayarlanabiliyor. Yediğiniz narkoz yüzünden mi yoksa ameliyat yüzünden mi ya da ameliyattan bir gün önce yaptığınız lavman işleminden midir bilinmez, tuvaletiniz olduğu halde yarım saat işeyemezsiniz.
Tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de taktıkları ağrı kesici seruma alerjiniz olduğu ortaya çıkar ve başlarsınız deli gibi kaşınmaya, yediğiniz beş adet alerji önleyici iğneden sonra kendinizden geçip uyandığınızda kaşıntının geçmiş olduğunu görüp bir nebze rahatlarsınız.
Yoğun bakımda bir gece kaldıktan sonra, sizi tekrar yatağınıza alırlar ve 1 hafta kadar daha direninizle baş başa kalıp, bol bol öksürüp taburcu olursunuz. 1 hafta sonra kontrole gitmeniz ve akciğerinizden aldıkları parçadan dolayı bir de patoloji sonuçlarını takip etmeniz gerekir.
işte böyle bir hastalıktır pnomotoraks. Sağlığınız bozuk bile olsa, moraliniz yüksekse her türlü hastalığın üstesinden gelirsiniz.
-not- Üstteki hikaye yazarın başından geçmiş olup, başka birinin başına gelmesi halinde birebir benzerlik göstermeyebilir. Bu yazarı bağlamaz.
