Ben internetin olmadığı zamanda yurtta kalıyordum. Ve orada biz yaklaşık 600 heriftik. Akşamları deli gibi satranç oynardık. Bu bana hayat boyu işime yarayacak görüş açıları kazandırmıştır.
Yaptığımız kıyasıya satranç turnuvaları öyle enteresandı ki bazen okulun önüne geçerdi. Okulda bütün gün kafamızda akşama oynayacağımız maça hazırlanırdık.
Bazıları bu oyunları yazmıştı. Ben bugün o gecirdigim yıllardaki tecrübeme dayanarak bugünkü benim diyen adamı satrançta hallaç pamuğu gibi dağıtacağımı sanıyorum. Bundan bir yıl kadar önce yeşillik olsun diye yaşadığım yerin en saygın satranç kulübüne gittim. Yamulttum herifleri. Harbiden adı satranç kulübü olunca oradakilerin kasparovlar alekhinler olduklarını düşünmüş onlardan bişey öğrenirim belki sanmıştım.
internetin olmadığı zamanlarda e mail yoktu ama mektup vardı. Telefon kulübeleri vardı.
