insanlar sürekli belli kimliklere bürünürler. her daim bir kıyafet misali kişilik taşırlar üzerlerinde. işte bu kalkan zamanla sertleşip katılaşabileceği gibi zamanla aşınıp ortadan kalkabilir de. ama yine de hiçbir zaman maskesiz kalmayız. bunun adı bilinçaltıdır zaten.
sorunun derinine inmeyi bırakıp, sıradan hayatta verilebilecek örneklere bakarsak hepimizin tahmin edebileceği bazı şeyleri paylaşmak isterim. yeni tanıştığınız birisi ile gerçek kişiliğimizle konuşmayız asında. bunu itiraf bile edemeyiz kendimize. hep karizmatik olan bizizdir. ya da filörtteki ilk buluşmaları, tabiri caizse canım cicim ayları...
hep o dönemlerde hatırlayın en iyi okullara gidiyoruzdur, en kaliteli insanları tanıyoruzdur. geleceğe dair onlarca planımız vardır o aylarda. karşımızdaki karşıt cinsin bize aşık olması için (belki de istemeyerek) elimizden geleni yapmaya çalışırız.
o karşı cinsi elde ettiğimizde ise durum değişmeye başlar.
deşiriz çünkü onu elde edebilecek bir heycan kalmaz. çünkü zaten elimizdedir. bir telefon kadar yakındır bize. sonrasında karışı taraf bizim aslında "süpermen" olmadığımızı anlar doğal olarak. gerçek kişiliğimiz yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlar.
oysa ki çiftlerin bunu baştan tahmin edebilmesi gerekiyor. tahmin etsinler ki, ileride bir problem yaşanmasın, kolay atlatılabilsin.
insanlar yaşları ilerledikçe kendi anne-baba rollerine bürünürler. yani şu an, bababnıza-annenize çok kızıyor olabilirsiniz, ondan nefret ediyor da olabilirsiniz ama eğer bir kızsanız bilin ki çok büyük ihtimalle anneniz gib bir anne olacaksınız. babanızın kopyası bir baba. çoğunlukla böyledir çünkü. her geçen gün maskelerimiz düşmeye devam ediyor çünkü.
bir kişi ile uzun sürecek birlikteliklerde-ki biz buna genel olarak evlilik diyebiliriz- karşı cinsin kişiliğinin yanında aile yapısına da bakılmasında fayda var. anasına bak kızını al atasözü de buradan çıkmıştır zaten. yaşlandıkça çocuklaşıyoruz çünkü. çocukluğumuz da bizim aile yapımızın en somut göstergesidir. öyle değil miydi?
farklı tarihler kadın ve erkeğe çok fazla farklı sorumluluklar yüklemişdir. erkek nasıl ki yıllar yıllar evvel gidip mağraya et götürdüyse, bugün için de erkeğin belli görevleri olduğu aşikardır kadından farklı olarak. yapı olarak peki neden erkek avcıdır da kadınların farklı görevleri vardır derseniz bunun tek sebebinin biyolojik üstünlük (kas yapısı) olduğunu sanmıyorum. yani kadın ve erkek sadece kas yapısı-vicut yapısı olarak değil, beyinlerinde gezen bilnlerce kimyasaldan ötürü de kadından çok farklıdır. kadınlar daha duygusaldır genel olarak. erkek sonuçla, nedenle ilgilenir. somut verilerdir kanıtları. savaşçılar bu yüzden erkekdirler. kaslarından ötürü değil yani. günümüzde geldiğimizde ise yani modern dünyada, durumun çok da farklı olmadığını görüyoruz.
günümüzde toplumun erkekden istedikleri ile kadından istedikleri arasında fark vardır.
fark vardır çünkü kadın ve erkek birbirinden farklıdır.
ama iki tür de evrim geçirmemiştir. sadece şartlar değişmişdir.
ne erkekler evlendikden sonra öküzleşir, ne kızlar evlendikden sonra yemek yapmayı unuturlar. genelleme yapmak yanlış olsa da, durum aslında evlilğe bakış açısıdır. kadın içinde aynıdır erkek için de...
