kar kitabının son sözünde "romancı, okurlarının bilmek, anlamak istemediği, hatta tehlikeli bir düşman olarak gördüğü "öteki"nin insanlığını da ortaya koymalıdır." cümlesi ile gönlüme taht kurmuş yazar. bugüne kadar kendisinin hiçbir kitabını okumayarak aynı kitaptaki karstaki faşizan tutumlar gibi ben de edebiyat faşizanlığı yapıyordum ki aslında ne kadar sığ düşündüğümün, orhan pamuk'un türkiye devleti düşmanı olduğu sözlerine gözlerim körmüşçesine inanmışım bugüne kadar tüm bunların farkına varmamı sağladı. aslında orhan pamuk tam da benim penceremden bakıyormuş dünya'ya, kars'a. mavi gezegende aynı hisleri paylaşabildiğim yeni bir insan tanıyabilmekten dolayı mutlu oldum. soğuk ve karlı bir kış günü türkiye'nin en batısından doğusuna doğru seyir alan bir otobüsün içinde kar romanına başlarsanız eğer eminim orhan pamuk'un ve kar romanının yeri sizde de çok farklı olacaktır. kaleminize sağlık bayım.
