--spoiler`--
"bediüzzaman'ı gençlik yıllarından tanırım. beyazıt camii dibinde bir kahvehane vardı. oraya gelirdi. ben de bazen sohbetinde bulunurdum. korkunç bir hafızaya mâlikti. hafızasını tecrübe için birgün eline o zamanların nâşir-i efkârı sabah gazetesini verdim. sabah gazetesi on sayfadan ibaret ve her sayfası da bugünkülerden ebatça büyük idi.
"hazret, gazetenin sayfalarına on dakika kadar baktı ve bana iade etti. kendilerine merakla, 'üstadım okudunuz mu?' diye sordum. 'tecrübe edebilirsiniz' buyurdular. gazetede yer alan tâli derecedeki haber ve mevzuları sordum. aynen olduğu gibi aktardılar. sormakta o kadar ileri gittim ki, gazetenin basıldığı matbaayı da söylemelerini istedim. hiç yanılmadan matbaanın ismini de söylediler. böylece gazetenin münderacatını on dakikalık bir zamanda tamamen hafızasına almış bulunduğunu hayretlerle müşahade ettim. bunun ilmen izahı mümkün mü bilemiyorum.'
--spoiler--
