Sanırım doğurunca anlarım. Tabi sevdim çok ama doğurmak sevginin nirvanası galiba.
Edit: yok ya düşündüm de kendimden çok sevmemişim kimseyi. Kendimi daha az sevip başkasını nasıl çok seveyim? Onu sevdiysem yine kendi sevme açlığımı bastırmak içindir herhalde. Eyvah paradoks oluştu kafamda. Gel de huzurla uyu şimdi.