gerçekten de bakıldığında durum böyledir.
tabikii istisnalar olacktır, lakin genele bakıldığında durum böyledir. yine bunu kötülemek için söylemiyorum, sadece artık gözüme batan bir gerçek.
yani eğer sanatın amacı duygulara hitap etmekse, neden müzikte hep aynı duygulara aynı yoldan hitap edilmeye çalışılıyor. ben ne yazık ki bu durumda biraz kolaya kaçma çabasıda seziyorum.
biraz orjinal olmaktansa, biraz farklı şeyler söylemektense hep aynı bir kız ve erkeğin yaşayabileceği durumların farklı kombinasyonları.
pls somebody explain
buna zıt örnek vermek içinde kesin artık yıllanmış barış manço şarkıları ve underrated kalmış rap parçalar verilecektir.