Sözlük ortamında almış başını götüren, aslında sadece bu sözlüğün değil, tüm Türk insanı, yazılı ve sözlü basınınında genel davranış biçimi. Neden yapıldığına hiçbir zaman anlam veremedim, vermiyorum, veremeyeceğimde. Sonucta her insanın kendi bir beyni yok mu? Yanlışı olduğunu düşündüğünü uyarırsın kendince, ama neden karışırsın başkasının beynine o çok var olduğunu sandığın beyinle? Garip. inanmıyosam ben inanmıyorum, Müslümansam ben müslümanım, kapalıysam ben kapalıyım, açıksam ben açığım. Nerde büyüklerimizin anlattığı insanın insanı insanlığıyla yargıladığı günler? Niye herkes, " Atatürkçü mü la bu? Sıkın kafasına pezevenk Allahsızın" veya "Namaz mı kılıyo şu? Vay yobaz!" cümlelerini sarf eder oldu. Bundan sonra da değişmeyeceğini ve giderek daha kötüye gideceğini görmek görmekse başka bir olay.
