öğrenci evi ya da ailenin evindeki gelişen olaylar çok farklı gelişir aslında ama ortak nokta kimsenin gitmek istememesidir.
hemen gözlerimizi öğrenci evine çeviriyoruz.
-hacı ekmek bitmiş biriniz gidip alın.
+sen nie almıyon le tarraaaam.
-yemek yapıyoz ya birader ayıp ama.
+iyide bulaşıkları da ben yıkıcam nasılsa, danacan gitsin.
%ya ben sabahtan beri temizlik yapıyorum 2 adım yere gitmicem diye direniyoz mınaki.
+iyi o zaman berkefel gitsin.
/haydaaa ayda yılda bir geliyoz onda da ekmek almaya gönderiliyoruz.
-neresi ayda yılda bir, 2 haftadır bizdesin. ne zaman yemek yapmaya kalksam burdasın.
%bu böle olmucak king atalım kaybeden gider alır
-bana uyar hacı.
+hahaha ule nerde gorulmus benim yenildiğim.
/tamam o zaman.
bak bi hırala güreleden sonra gidecek belirlenmesi icin bi oyuna başlanır, king olur ihale olur ki biz pes atıyorduk misal. yemek buz oluyordu ama zevki ordaydı be haceliz. he?
hemen gözlerimizi aile yanına çeviriyoruz.
+oğluuum ekmek al gel hadi baban gelicek birazdan.
-yaa bobama solesak ta o aluvarse (yeni ergen, genc nesil. bizim nesil baban gelicek dendi mi kacacak delik arardı aburam)
+oğlum fırın diğer tarafta ya adam zaten yorgun argın gelicek birde oraya mı gitsin?
-yaaa.
+tamam be kardeşin gider. hadi benim güzel kızım üç ekmek al gel.
*yeeee anne niye ben gidiyorum abim gitsin, hem ben ders çalışıyoruuuuuummmm.(tiki olur bu kız bak demedi demeyin)
+tamam be tamam, sizi doğuracağıma taş doğursaydım. bütün gün uğraşıp didineyim bi de ekmek almaya gönderin beni, yazıklar olsun.
-tomam baeaa ben giderom.
ihale oğlana kalır. sivilceli puşt osbir çekeceğine 2 dk ekmek almaya gidiver. şişko.