eğer bir katille bir münasebetim olursa bu filmlerdeki gibi koşmayanından olmasını tercih ederim. çünkü öyle bir durumda ne filmlerdeki mal kurbanlar gibi ayağım takılır düşerim, ne 2-3 metrelik duvarlar beni dururabilir ne de elimde silah falan varsa bir kurşun sıkıp düştüğünde kaçar giderim. o yerdeki cisimlerin alayını tek tek elimle yerleştirmişim gibi aralarından slalom yaparak kaçarım. o 2-3 metrelik duvarları 100 metre engellide önüme koy o adam arkamda olduğu sürece aşarım. elimde bir silah varsa da önden bakınca arkasını görebileceğim kadar sıkarım. kısacası eğer bu adam koşmuyorsa ben her türlü bu adamdan kurtulurum.
hayır bunlarıda geçtim bir kere yeterli istek, motivasyon yok adamda. ben kaçıyorken bok paçalarımdan akıyor öyle tribe girmişim bu lavuk arkadan elinde orağıyla, bıçağıyla herneyse artık aheste aheste moda sahilde köpeğini dolaştırırmışçasına geliyor. sırıtıyo falan böyle yavşak yavşak. bir ciddiyet yok adamda, işini ciddiye almıyor. bir laubaliliktir almış başını gidiyor. zaten muhtemelen "holivuud filmlerindeki katilleri koruma ve yaşatma derneği" tarafından da yakında atılır bu söylemedi demeyin.
he birde bu katil bozuntusuna yakalanıp ölen dangalaklar var. onlar apayrı dünyaların insanları. lan adam arkanda yavaş yavaş yürüyor işte salak niye panik yapıyorsun adam gibi kaçsana. ayağı mayağı takılıyor düşüyor yere kalkması desen ananem gibi yarım saat. mal gibi boş bir eve giriyor gidiyor dolaba falan saklanıyor böyle artık çocukların bile yemeyeceği numaralar. arabaya biniyo 2 saat anahtarı bulamıyo heyecandan. hayır arabayla adamın arasında mesafe yaklasık 50-60 metre var ve adam o mesafeyi saatte 4 metreyle katediyor. bi panik yapmasa ben bile biliyorum artık anahtarın güneşlikte olduğunu. ama yok böyle bir gerilim bir panik içerisinde olunca tabi insan böğrüne yiyor ondan sonra bıçağı.
