Geçenlerde şöyle bir tartışmaya bizzat şahit oldum zira iki taraf da bana ait.
Ben x.
içimdeki ben y.
Aynen aktarıyorum:
x- dostum bugüne seninle uyanmak çok hoş.
Y- şımartma beni tanrı aşķına!
X- sen daha fazla övgüyü hakediyorsun doğrusu lakin senle beraberiz hep sana benzediğimi düşünüyorum son zamanlarda.
Y- bunda bir sakınca var mı?
X- olmaz olur mu azizim birbirimizin benzeri olursak birbirimize faydamız olur mu? Müşterek isler yapabilir, aynı ortamda yasayabilir miyiz?
Y- ne yani benzeriz diye oyle mi olmalı? Ayrılalim mı x?
X- vaziyet onu gösteriyor.
Y- dur bakalım, böyle olmamalı. Bu beni üzer doğrusu.
bak sana şöyle anlatayım; bir eşek ata benzer mi?
X- elbette, hangi köre sorsan bilir.
Y- atla eşek aynı ahırda yasayabilir mi?
X- buna ne şüphe!
Y- tamam işte sen éşek...(devam ederken)
X- terbiyesizlik yapma.
Y- sensiz terbiyesiz, sen kimsin x, bilinmez pislik.
X- ayrildik by.
Y- naş canim.
