dünya tatlısı bir şair. kendisini tanıma fırsatım olmadı nesil gereği ama onunla şöyle bir rakı sofrasında bulunmak isterdim haddim olmadan. o zaman belki arada sırada, alkolün etkisiyle 'beni böyle havalar mahvetti' derdi gökyüzüne bakarak, sonra belki biraz daha içince 'bilmem nasıl anlatsam, nasıl nasıl size derdimi' diyerek bizi anlatılmaz dertlerine ortak ederdi. hatta biraz daha güzelleşince, derinden bi iç çekip 'anlatamıyorum' der ve kadehini önce havaya kaldırır, sonra dibini masaya vurur ve 'sizin için insan kardeşlerim' diyerek rakısını yudumlardı. yüzümde tebessüm, içimde bi yerde buruklukla dayanamaz ağlardım lan ben.
