çeşitli kaynaklarda türkler için, islamiyet'ten öncede önemli olduğu görülebilen durum, ama unutulmamalıdır ki, aynı tarihlerde yanıbaşımızdaki yunanistan'da babalar bakire olmayan kızlarını aç bıraktıkları atlarına yediriyorlardı. gün geldi, devran döndü, bizde görülmeyen olaylar, görülmeye başlandı, yüzlerce yıl önce yapmadıklarımızı yapmaya başladık, ''bakire çıkmayınca çıldırdım, çektim vurdum''cular ortaya çıktı. nasıl bize barbar diyen yunanlılar gibi olduk ilginç, üzücü, anlaşılmaz. galiba 70 milyonluk ülkenin 53 milyonu açlık sınırında olunca böyle oluyor, bakire olmayana ''orospu'' gibi yaftalar yapıştırıyoruz, işimiz gücümüz yok, milletin bacaklarıyla uraşıyoruz, insanlar ne yapsın, bu bizim kültürümüzde var, kültürümüzü koruyalım, zaten geriye başka birşeyim kalmadı diye kızlarımızın üstüne gidiyorlar. burada söylemek istediğim; bekaret kişisel bir tercihtir, isteyen bakire kalır, evlenince ilişkiye girer, isteyen 14'ünde ilişkiye girer, isteyen mezara zarla birlikte girer, kimsenin kimseye karışma hakkı, ''laikçi modernler orospular'' ''geri kafalılar bu devirde hemde..'' demeye hakkı yoktur, sorun ''bizim kültürümüzde var bu, vay orospu, ben buna karşı çıkmazsam bütün toplum böyle olur'' diyenler ile ''bekaret bacak arasında değil beyindedir'' diyenlerdir.
