unutamadığım, en çok sinir olduğum sözlerden biri de şuydu:
- öğretmeninin senin hakkında söylediklerinden sonra yerin dibine geçtim, ne biçim evlatsın sen, bak x'in babasına öğretmenleri x'ten çok memnunlarmış adam kahkalarla çıktı okuldan, ben ise yerin dibine geçtim.
"o x'inde, babasının da teaaaaa bilmemenerelerine" diye iç geçirmiştim. aradan yıllar geçti geçenlerde o x hakkında "kaçakçılık yaparken yakalanmış, hapse atılmış, ailesi de çok perişan olmuş" diye duyduğum, birden babamın sözlerinin aklıma geldiği "şimdi babası mest olmuştur herhalde" diye iç geçirdiğim olay. (gerçektir, x'in adını vermeyeyim ben de kalsın).
çocukları çok düzgün olan, hocaları tarafından sevilen velilere de tavsiyem, hocalar "çok iyi çocuk çok memnunuz" dediklerinde .mcık ağızlı gibi kahkaha atıp, başkalarıyla dalga geçer gibi yapmayın, "hımmm öyle mi teşekkür ederim hocam" deyip sessizce okuldan uzaklaşın, sizin attığınız her kahkaha, her hava 2 sonucu ortaya çıkarır:
1- başka evlerde o akşam huzursuzluk yaratırsınız, tüm veliler sizi örnek gösterir, çocuğunuzun arkadaşları "bak şunun velisi ne kadar memnundu, ya biz yerin dibine geçtik" laflarına ve dayaklara maruz kalabilirler.
2- bu hayatta "ne oldum değil ne olacağım" demeli, çocuğunuz yıllar sonra öyle şeyler yaparki, bugün attığınız kahkahalar, yaptığınız gurur, yıllar sonra size acı, keder, gözyaşı olarak dönebilir...
