olduğundan farklı görünme gayesiyle karşılaşabileceği değerlerin çoğunu ziyan eden insanların 'genellikle' bir şekilde aldıkları ikinci şanslarını da ilk şansları gibi toyca harcayıp akabinde ajitasyon ile sonsuz hak ve sınırsız yetki istemesinin doğal göründüğü bu dünyada ne olacağımızı bilmiyorum ve mutlak bir bilinmeze ilerlemekten nefret ediyorum.
yıllar önce ankara mmo'da "geleceksizlieşme" konulu bir panele katıldığımda hiç böyle şeyleri umursayacağımı zannetmezdim ama bugün şirketlerin sindirme politikası ile çalışanlarını nasıl boyundurluk altına almaya çalıştıklarını, çalışanların daha az ezilmek için meslektaşlarını ve hatta astlarını nasıl ezdiklerini gördükçe 'bu yoldan giden bir geleceğim olacağına hiç olmasın daha iyi' diyorum.
bu olduğundan farklı görünmeye çalışan insanların konuyla ne alakası olduğuna gelince; insanlığı ıslahat yolunda tutan erdemleri aşağılayıp "iyi" ve "kötü" kavramlarını kişisel çıkarlarına göre çarpıtan bu gürüh geleceksizleşmemizdeki en büyük sorun.
sebebini düşünüyorum; ailesinin sevgisini farketmeyen, hatta sevgiyi farkedemeyen, insanları kandırmayı bir marifet sayan bir insanla (!), bu dünyaya hiçbir katkısı olmamış, bir gayesi olmayan, olsa da bu uğurda çalışacak götü olmayan insanların hastalıklı ruhlarını tamir etmek benim işim mi diyorum, sonra bir serinlik geliyor.
