Bu ara çok sık yaşadığım durum. Açıkçası kıl oluyorum bu duruma. Niye diyeceksiniz ? Ya biri geçmiş karşına car car car konuşuyor; ne konuştuğunu biliyor ne de senin kişilik haklarını ve özsaygına zarar veriyor. Ya kardeşim sana cevap vermemem sana gücümün yetmeyeceğinden değil seni kırmak istemememden diyeceğim oda olmuyor sonra ise yok işte kestin sesini,sana yakışmadı gibi söylemlerle tahrik ediliyoruz.
Dostoyevski vermiş cevaplarını,
Bazen susarsın, yenilmiş sanırlar seni; eksik ve yaramaz. Unutma, susan bilir ki konuştuğu zaman kimse kaldıramaz.
