ünlü ispanyol yazar/şaircervantes in ünlü romanıdır. beyaz atlı prens olacak yaşı çoktan geçen don kişot kendini yaşayan son şövalye ilan eder ve yollara düşer. don kişot ve uşağı sancho nun maceralarının anlatıldığı roman halen en çok okunan romandır. yazar döneminin aksaklıklarını sistemin eleştirisini yeldeğirmenleriyle sembolize ederken kahramanının tutkusunu amacını da biricik aşkı dolcinea ile.
biraz çatlakken çok sevimli büyük hayalleri olan bir romantik olan şövalye aklı başına geldiğinde hayata dair hiçbir tutkusu kalmayan yaşama sevincini yitiren bir akıllı haline gelir ve mutsuzluk içinde ölür. kitap başlı başına hiciv niteliğinde döneminin ötesinde bir eserdir.
don kişot un bu sevimli ve hayalperest kişiliği yazarın kendisine benzetilir. osmanlı inebahtı savaşında sol elini kaybeden ve esir düşen cervantes cezayir de tutuklu bulunduğu sırada yazmıştır bu ünlü romanı. kendisinin de don kişot gibi hayalperest ve biraz çatlak bir adam olduğu rivayet edilir.
don kişot un savaş ile ilgili düşünceleri şöyle ifade edilir romanda:
...O şeytanca aletlerin, yani topların korkunç gazabından mahrum olan yüzyıllar, ne mutlu çağlarmış! Mucidi, bana kalırsa, şeytanca icadının mükafatını cehennemde görüyordur; onun yüzünden, korkak, sefil bir yaratık, yiğit bir şövalyenin canını alabiliyor; cesur yürekleri tutuşturan, canlandıran heyecanın ortasında, nasıl, nereden geldiği belli olmadan, isyankar bir mermi, belki de lanet olası alet ateşlenirken çıkan parıltıdan korkup kaçan biri tarafından gönderilerek, bir anda uzun yıllar yaşamayı haketmiş birinin düşüncelerini kesiveriyor, ömrünü noktalıyor.
