Seve seve yaptığımdır.
Eskide kalanları özlemek adına, eskiyecek şeyler bırakıyorum ardımda.
Kitap okurcasına okuduğum ve benim başrol olduğum bu diyalogların, herhangi bir kitapta diyalog olacak nitelikte olduğunu görüyorum bazen.
"bu mesajı hangi kafayla atmışım?" diye soruyorum kendime ara sıra.
Bazen gülüyor, bazense üzülüyorum.
Mesajları okumayı bitirdiğim an, mesajlaştığım kişi düşüyor aklıma sonra. Bir zamanlar kanını canını bildiğim kişinin, şimdilerde bir yabancı bile olmadığını görüyorum. Eskiyen mesajların yanında, o mesaj sahiplerinin de eskidiğine tanıklık ediyorum. Mesajların ve o mesaj sahiplerinin toprak olmaması adına, mesajlarımı silmiyor ve tekrar tekrar okuyorum.
Neyse.
Bu başlığa, eskiyecek bir entry bırakmak istedim. Yıllar geçtikten sonra, açıp okumak adına...
