nasıl bir piyasa stratejisi içerisinde olduğunu anlamakta zorlandığım kişi. son iki albümünde tarkan imzalı gülümse kaderine hariç tüm parçalar zaten albümler ile piyasada öyle ya da böyle trend olmuş, farz ı misal 2 sene boyunca bizleri bıktırmış 3. sene başında kibariye ile tekrar önümüze sunulmuş eserlerdir. bir albüm daha çıkartır ise nihayetinde beni kusturacak. prodüktörünün bu fikirleri hangi ruh hali ile gün ışığına çıkardığını da merak etmekteyim.
