Analar ne yiğitler doğurur kimi zaman. kimi zaman da hayırsız evlatlar. Vay anacım be, sen boşuna uğraşıyon helal yedirecem diye, ele muhtaç etmeden şerefimle namusumla yaşatacam diye. Tohum bozuk tohum. Ya besmelesiz, yada haramzade hayırsız babasına çekmiş. Yada bilmem ne tarafa. Çekmiş bi tarafa işte. Zira armut dibine düşer. Anamın ekmeğine kuru, ayranına duru demem. Dersem namert olayım.
Keşke evlatlık vereymiş.
Edit: varya işin sevindiren tarafı, bir hariç şu yukarıdaki birbirinden güzel entry leri görünce yüreğim ferahladı yeminle. Yürü be koçum Şu milletin sırtını kimse yere getiremez evvel allah.
