nazlı ılıcak ın ön saflarda katıldığı yürüyüş. şimdi ben size bir kaç alıntı yapayım da ak koyun kara koyun ortaya çıksın canlar. mesajlarınızı bekliyorum "ama bir kişinin yazdıkları bin kişiye mal edilemez kiii" diye.iyi kötü darbe ayrımı yapan birinin bayrak sallayıcılarından biri olduğu bu yürüyüşü sizin vicdanınıza bırakıyorum ancak alttakileride bir okuyun sonra karar verin.
bugünün demokrasi aşığı, egemenliğin kayıtsız şartsız kime ait olduğu tartışmasının ahkâm kesicisi ilıcak bakın vakti zamanında neler yazmış: "(…) türkiye'de demokrasi, demagoji ve anarşiye dönüşmüştür. otorite ve hürriyet arasındaki denge birincisi aleyhine bozulmuş, bir otorite boşluğu doğmuştu. türk silahlı kuvvetleri, bu boşluğu doldurdu.(…) hürriyet halk için değil, aydınlar için lüzumludur, belki kulağa hoş gelmeyen ama gerçeği aksettiren bir sözdür. parlamentonun feshi ve demokrasinin bir süre askıya alınması, mutlaka geniş halk kitlelerini fazla etkilememiştir." (19 eylül 1980 tercüman)
bitti mi bitmedi. bu teyzede bombalar bitmeez.
1974 affıyla anarşistleri sokağa salıvermiş. 12 mart'ın türün paşasına, elverdi paşasına faşist damgası vurulmuş, kontrgerilla iddiaları ile etraf bulandırılmış, (…) işte 12 eylül, türk milletinin meşru müdafaaya geçtiği gündür. idamlar bu meşru müdafaanın bir neticesidir. (…) 1972'de deniz gezmiş'e, yusuf aslan'a, hüseyin inan'a meclis'te oylarıyla sahip çıkanların kızıldere'de mahir çayan ve arkadaşlarının öldürülmesini 'devlet terörü' olarak vasıflandıranların artık sesi soluğu kesilmiştir." (10 ekim 1980 tercüman.)
yani buradan ne anlıyoruz ılıcak için darbenin iyisi kötüsü vardır. solcuları silip süpüren iyiyken postmodern darbe olarak anılan ve ılcak ın yandaşlarını zor duruma düşüren 28 şubat süreci ise kötüdür , zaten televizyonlarda bik bik 28 şubatı anlatır boyuna.
