ona dedim ki;
"çikolata almak için bir bakkala gittiğinde çikolatayı alır ve çıkarsın. orada başka işin olmadığından daha fazla beklemez ve gidersin.
işte ölüm de aynı bunun gibi tatlım. işimiz bittiğinde gidiyoruz. bu kadar basit, çikolata almak kadar basit."
onu omuzundan öpüp, saçlarını alnından cekerken, tek yaptığı titreyerek gülmek oldu.
"peki ablacığım, anladım."
ah tatlı ölüm.. soru kalıplarındayken, sevmiyorum seni.
