"sahilde sabahları cay iciyorum tek basımaymıs gibi aslında yanımda o susyormus gibi davrandıgım, bana hic durmadan sevgilisini anlatan kucuk bi kızla.kız kucuk de olsa dinlemem gereken seyler anlatıyor bi bakıma.onun yasadıgı ilisklerin hic birini yasamadım bu zamana kadar.denesem mi diyorum bazen ama insanogullarını denek olarak kullanmak gozlerimi sondurur diye korkuyorum, yersiz degil bu dusuncem.sahilde, o, benim hic zevk almadıgım iliskisini anlatırken yorumlar yapıp yol gostermeye calısıyorum, "ne yapim abi bana bisi soyle ya delircem artık ipleri iyice eline aldı ve ben sesimi cıkaramıyorum ya!" diyor her defasında.tanımadıgım aska akıl veriyorum sonra.diyorum ki "burda da deniz var.sahil var.cay bahecesi de var.insanlarla dolu.peki neden burada da yok martılar?neden sadece kuma vuran dalga sesi var?vapurlar icin cok mu gereksiz burası?havası neden kasvet kokmuyor buranın?ustelik burası 2de uyuyup 11de uyanıyor."
"sagol" diyor kız."dogru abi oyle yapmam gerek"
sonra "bak" diyorum. " ıraklarındasın kirli solukların.oyle kirlisin ki ustelik dayanamıyorsun bu havaya.mutlu insanlara.iyi insanlara, bozulmamıs deniz kıyılarına.." "napim" diyorum sonra yine."
