kac zamandir yuzum tra$li, gozlerim $afak bekledim. uzarken ellerim, kulagim kiri$te. ölümü ozledim anne, ya$amak isterken delice.. ah, verebilseydim ke$ke.. yuregi avucunda ko$an her bir anneye, tepeden tirnaga ogula ve kiza kesmi$ bir ulkeye armagan.. du$lerimle sinirsiz, diretmi$ligimle genc, $a$kinligimla cocuk devrederken sirda$ima usulca aciliverdi yanagimda tomurcuk.. pir sultani du$un anne, $eyh bedrettin'i, bortlucegi.. insanlari du$un anne, du$unki yuregin sallansin, du$unki o an gune$li, guzel gunlere inanan mutlu bir yusufcuk havalansin..
yani benim guzel annem, ala$afaginda ulkemin, yildiz ucurmak varken oturup yildizlar icinde kendi buruk kanimi ictim.. ne garip duygu $u ölmek ! optugum kizlar geliyor aklima.. bir aciklamasi vardir elbet giderken daragacina.. geride masa ustunde boynu bukuk kaldi kagit kalem.. bagi$la beni guzel annem.. ogul tadinda bir mektup yazamadim diye kizma bana.. elleri degsin istemedim, gozleri degsin istemedim.. aglayip koklayacaktim, belki bir omur ta$iyacaktim koynumda. ya$amak agrisi asildi boynuma.. oysa, turku tadinda ya$amak isterdim !
kisacasi guzel annem, bir cicegi du$unurken urpermek yok.. gulmek, umut etmek, ozlemek.. ya da mektup beklemek gozleri yatirip iraklara.. olmek ne garip $ey anne..
baba olamicagim ornegin.. toprak olmak ne garip $ey anne !
