9.
-
eski dünya düzeni
çizgilerimizi ne çok severdik haritamızda
bir bahçeyi bozsak, cennet bağışlardık yerine
sevinirdi gökkuşağı sesimize eklendiğinde
her basamağı gökyüzüne eklenirdi hayatın
her seferinde daha derin tutkularla çıkılan,
daha başındaydık dünya denen saltanatın
kızıl akşamlar, pırıltılı sabahlar, yıldızlı geceler
güzellikler sızardı gökyüzünün çatlaklarından
yeni düşlere hazırlardı arzulu zamanlar bizi:
vahşi sarmaşıklar, gölçiçekleri, böğürtlenler
sınırsız bir renk cümbüşüydü yaşamak
yağmurun yağmur, güneşin güneş olduğuydu
gürültülerden daha anlamlıydı sessiz kalmak
cenneti onlar aldı; cehennem bile kalmadı bize
kim inansın buzdağında dağılan geçmişimize
haritamızı ne çok severdik çizgilerimizde
Baki Ayhan T.
