beni memem var diye sevmek isteyen sevebilir. gocunmam. memeli hayvan olmak beni rahatsız etmiyor. hiçbir zaman "ah kuşgiller'den olsaydım, bir penguen mesela, yumurtlamak ne güzel" demedim. ayılarla, kurtlarla, köpeklerle, kaplanlarla uzaktan da olsa akraba olmaktan gurur duydum. doğurduğun çocuğun yumurtadan çıkmasını beklemek yerine alıp kucağına sevebilmek güzel bir duygu. memeliler hem yarasa gibi uçabiliyor, hem balina gibi yüzebiliyor, farklı durumlara uyum sağlayabilmişiz. memenin olmasından hiç utanmadım, niye utanayım ki? memeli hayvan olduğumun bir göstergesi sonuçta. meme dediğimiz organın, günümüzde erkekte de kadında da güzellik ve seksilik sembolü haline gelmesi de beni rahatsız etmiyor. sonuçta güzellik dediğimiz şey tek tek organlara bakarak değerlendiremiyor, vücudun komple birbiriyle uyumlu olması gerekiyor. buna kişilik/karakter özellikleri de dahil.
ha şöyle bir şey var, günümüz insanları fazla çıkarcı ve materyalist. bunu insanlar istem dışı yapmaktalar. bilinçli bir şekilde böyle davranan çok az. ancak bu şekilde davranmaya yetiştiriliyoruz, şartlanıyoruz, zorla itiliyoruz.
bir kadın olarak erkeğin kişiliğini veya iyi huyunu önemsemiyorsun. önce kariyerine, uzun boyuna, renkli gözüne, fit vücuduna, parasına bakıyorsun. böyle erkeklerle sevgili oluyorsun.
eh, bunun karşı tarafında da erkeklerin de kadınlara yönelik benzeri bir tavır sergilemesi çok normal. sonuçta hepimiz insanız. toplumun bireyiyiz.
eğer sen sadece memen güzel diye erkeklerin sana yakınlaşmasından rahatsızsan, senin de erkeklere sadece parası var veya kariyeri sağlam diye yakınlaşmaman gerekiyor.
