uludağ sözlük mobil

14.

ismet Özel’in şaheser şiirlerindendir. 1972 yılında yazılmıştır. Ne zaman okusam
"öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan" dizesi içimi ürpertir.
“kanla kirlenmiş evrak" yaşadığı dönüşümün, kimlik bunalımının yansıdığı şiirdir. sosyalist pencereden müslümanca yaşamaya geçişin sancılarıdır. Şu mısralar bunun yansımasıdır:

"karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında.
aşklarım, inançlarım işgal altındadır
tabutumun üstünde zar atıyorlar
cebimdeki adreslerden umut kalmamıştır.
toprağa sokulduğum zaman çapa vuran adamlar
denize yaklaşınca kumlar ve çakıl tasları
geçmiş günlerimi aşağılamaktadır. "

"gece arsızca kükrüyor paslı beyninde şehrin
"küfre yaklaştıkça inancım artıyor. "

"ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim."

tüm hayatının koca bir hiç bir olduğunu anlamak, kabuk değiştirmenin ötesinde bir iç değişim... sorular, sorular... hiç bitmeyen bir hesaplaşma.

bu şiiri okurken necip fazıl'ın "çile" şiiri gelir aklıma. benzer bir sancıdır:
"kustum öz ağzımdan kafatasımı."

"bir kanlı şafakta, bana çil horoz,
yepyeni bir dünya etti hediye.

bu nasıl bir dünya, hikâyesi zor;
mekânı bir satıh, zamanı vehim.
bütün bir kâinat muşamba dekor,
bütün bir insanlık yalana teslim."

"bir fikir ki, sıcak yarada kezzab,
bir fikir ki, beyin zarında sülük.
selâm, selâm sana haşmetli azâb;
yandıkça gelişen tılsımlı kütük."

yokusaakansu 19.03.2017 23:50

3 ...