"allah'a inanırım cennete alırsa eğer" düşüncesindeki pazarlıkçı insanlardır. elbette kur'an'da inananlara cennet vaad edilmiştir. ama sırf ibadetle mi gösterir insan inandığını? ibadet işin bir boyutu. bir de güzel ahlak vardı hani, haram mal yememek, kul hakkı, yetim hakkı yememek, komşusu açken tok yatmamak, çalıştırdığı işçinin teri kurumadan parasını ödemek, nifaktan fitneden uzak durmak vardı...
yunus'u hatırlamakta ve hatırlatmakta fayda var:
bir kez gönül yıktın ise
bu kıldığın namaz değil
yetmiş iki millet dahi
elin yüzün yumaz değil
cennet cennet dedikleri,
birkaç köşkle birkaç huri,
isteyene ver onları,
bana seni gerek seni
salak olmayanlar için edit (zira salaklara laf anlatılmıyor): entry'de bütün ibadet edenler veya müslümanlar bu şekilde düşünür, hareket eder denmiyor. cennete gitmek için şu duayı şu kadar oku gibi işi sayısallaştıranlardan, allah'ın meleklerden üstün yarattığı insanı hiçe sayıp yalnızca kendi ibadetini düşünenlerden bahsediliyor.
